کاش، به همان اندازه ای که از حرف مردم میترسیم

از تو می ترسیدیم ...

که اگر اینگونه بود دنیای ما دنیای دیگری بود

و آخرت ما آخرت دیگری ...

کاش ...

مرا یاد نمی کند و باز دلم بی رحمانه می خواهدش

چه غرور بی غیرتی داری ای دل من...

یادمان باشد

وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم

در برابرش مسئولیم...

در برابر اشکهایش

شکستن غرورش

لحظه های شکستنش در تنهایی

و لحظه های بی قراریش

و اگر یادمان برود

در جایی دیگر

سرنوشت یادمان خواهد آورد

و این  بار ما خود فراموش خواهیم شد

اگر نميتواني شاه راه باشي، كوره راه باش،

اگر نميتواني خورشيد باشي، ستاره باش،

با بردن و باختن اندازه ات نمي گيرند

هر آنچه كه هستي، بهترينش باش...

بغض بزرگترین نوع اعتراض در برابر آدم هاست

اگر بشکنه دیگه اعتراض نیست

التماسه...!!

غـــمـــگیـــنـــم…

هـــمـــاننـــد دلـــقـــکـــی کـــه روی صـــحـــنه چشـــمـــش

بـه عـــشـــقـــش افتـــاد کـــه بـــا معـــشـــوقـــش

بـــه او میـــخـــنـــدد…

قدیم تر ها چقدر بهانه برای ملاقات و محبت زیاد بود !

 

 

چشمه ی آب ، کوزه ی سنگین ، راه طولانی !

 

 

آب را که لوله کشی کرده اند همه چیز خراب شده !

((بهار))

 

 

واژه عشق چه هرزه رفته ! ! !

 

 

. . . این روزها هر احساس بی سروپایی را . . .

 

 

. . . . عشق می نامند . . . .

 

 

 

دستگاه مشترك مورد نظر ،

 

 

از دست " دوستت دارم " های دروغ تو خاموش است ؛

 

 

لطفا دیگر تنهایش بگذار !!!

 

((مجید))

 

 

 

 

زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم

سهراب سپهری

نصیحت نوشت ♣

همانطور که گل سرخ رو

با خارش دوست داری

دیگران رو هم با عیوب آنها ، دوست بدار

زندگی سیبی است
گاز باید زد با پوست!

چقدر گرفته دلت ،مثل آنکه تنهایی
     چقدر هم تنها

خیال می کنم دچار آن رگ پنهان رنگها هستی
دچار یعنی؟

عاشق

وفکر کن که چه تنهاست،اگر که ماهی کوچک
دچار آبی دریای بیکران باشد

چه حس نازک غمگینی!

وغم اشارت تلخی به رد وحدت اشیاست

(سهراب)